Van een kater tot een paard
Blijf op de hoogte en volg Lynn
23 Mei 2016 | Verenigde Staten, Flagstaff
Ik maak weer een sprong in de tijd en dat brengt me inmiddels in Flagstaff. De dagen hiervoor in downtown San Diego waren top. Mijn Mexico trip is uiteindelijk niet doorgegaan. De nieuwe mensen die ik leerde kennen hadden de dag van vertrek allemaal een kater. Ook ik was na vier avonden feesten achter elkaar best wel moe en nam die dag de tijd om bij te slapen. En om weer op te laden voor het volgende avondje stappen natuurlijk. Gaslamp, de wijk waar ik verbleef, heeft een goed uitgaansleven. Dat is ook de reden waarom ik voor de rest zo weinig van de stad heb gezien...
Wat voelde ik me volwassen toen ik een auto ging huren. Een auto, helemaal voor mij alleen. Helaas had ik niet veel tijd om rustig aan de auto en de omgeving te wennen want ik reed bijna direct de snelweg op. Daar reed ik dan op een vierbaansweg tussen allerlei grote Amerikaanse trucks. Ik had een lange weg voor de boeg. Die zaterdag reed ik van Orange County naar Flagstaff, een plaatsje dicht bij de Grand Canyon. Acht uur deed ik erover. Omdat ik ook nog eens redelijk laat vertrokken was, kwam ik in het donker aan. Zonder enig idee te hebben van hoe Flagstaff er bij daglicht uitzag viel ik uitgeput in slaap. Autorijden in Amerika is fantastisch. De natuur is prachtig en een attractie op zich. Toch brengt het rijden ook wat spannende momenten met zich mee. Het verbaast me eigenlijk dat ik en de auto nog heel zijn. In Amerika staan de stoplichten op andere plekken, mag je door rood rijden als je rechtsaf wilt en worden eenrichtingswegen heel slecht aangegeven. Wat resulteert in een hoop verwarring van mijn kant en leidt tot een hoop getoeter en frustratie van mijn medeweggebruikers. In dit geval helpt het ook niet mee dat ik in een volledig Amerikaanse auto rijd inclusief Californisch kentekenplaat. Mocht men kunnen zien dat ik uit Europa kom dan zouden mijn verontschuldigende gebaren waarschijnlijk beter op z'n plek vallen. Nu ben ik gewoon een (domme) vrouw die niet kan autorijden. Gelukkig gaat het me intussen iets beter af en kwam ik vandaag in de bergen terecht. Het is een heel andere ervaring nu ik zelf achter het stuur zit. De laatste keer dat ik door de bergen reed, was ik met mijn ouders en broer op weg naar Italië. In plaats van ruzie te maken met mijn broer zigzagde ik nu zelf langs de diepe afgronden.
Om niet te eindigen als 'dikke Joe' ben ik de afgelopen dagen best sportief geweest. Ik heb gemountainbiket en vandaag deed ik wat ik het allerliefste doe, paardrijden. Dichtbij Sedona (zie foto's) klom ik op een paard. Hawaii was de naam van mijn nieuwe grote vriend en Dan was de man die mij de desert in nam. Dan was een echte cowboy. Zo noemde hij zichzelf ook. Een prachtige hoed, geruite blouse en de chaps met franjes maakten het plaatje helemaal compleet. Dat Dan een echte man is kun je zien aan zijn gebit. Nog maar drie tanden prijken in zijn mond en elke keer als de cowboy schaterlachte kon ik het niet laten om naar de overblijfselen te staren. Onderweg vertelde Dan me over het 'haunted' hotel verderop. Geesten die ronddwalen in de gangen van het voormalige ziekenhuis zorgen voor wat spannende verhalen. Dan zat er vol mee.
Het is nu bijna negen uur 's avonds en ik tel de uren af totdat ik dit shitty hostel in Flagstaff mag verlaten. Ik zal het niet inwisselen voor zomaar een stad, ik ga morgen namelijk naar Las Vegas! Het prachtige Arizona laat ik achter me en begin weer aan een nieuw avontuur.
P.S. Bedankt iedereen voor alle lieve en leuke berichtjes. Ik zal waarschijnlijk niet altijd reageren, maar ik lees alles! Superleuk om wat feedback op mijn verhalen te krijgen en te weten dat ik dit niet alleen als herinnering voor mezelf schrijf.
Wat voelde ik me volwassen toen ik een auto ging huren. Een auto, helemaal voor mij alleen. Helaas had ik niet veel tijd om rustig aan de auto en de omgeving te wennen want ik reed bijna direct de snelweg op. Daar reed ik dan op een vierbaansweg tussen allerlei grote Amerikaanse trucks. Ik had een lange weg voor de boeg. Die zaterdag reed ik van Orange County naar Flagstaff, een plaatsje dicht bij de Grand Canyon. Acht uur deed ik erover. Omdat ik ook nog eens redelijk laat vertrokken was, kwam ik in het donker aan. Zonder enig idee te hebben van hoe Flagstaff er bij daglicht uitzag viel ik uitgeput in slaap. Autorijden in Amerika is fantastisch. De natuur is prachtig en een attractie op zich. Toch brengt het rijden ook wat spannende momenten met zich mee. Het verbaast me eigenlijk dat ik en de auto nog heel zijn. In Amerika staan de stoplichten op andere plekken, mag je door rood rijden als je rechtsaf wilt en worden eenrichtingswegen heel slecht aangegeven. Wat resulteert in een hoop verwarring van mijn kant en leidt tot een hoop getoeter en frustratie van mijn medeweggebruikers. In dit geval helpt het ook niet mee dat ik in een volledig Amerikaanse auto rijd inclusief Californisch kentekenplaat. Mocht men kunnen zien dat ik uit Europa kom dan zouden mijn verontschuldigende gebaren waarschijnlijk beter op z'n plek vallen. Nu ben ik gewoon een (domme) vrouw die niet kan autorijden. Gelukkig gaat het me intussen iets beter af en kwam ik vandaag in de bergen terecht. Het is een heel andere ervaring nu ik zelf achter het stuur zit. De laatste keer dat ik door de bergen reed, was ik met mijn ouders en broer op weg naar Italië. In plaats van ruzie te maken met mijn broer zigzagde ik nu zelf langs de diepe afgronden.
Om niet te eindigen als 'dikke Joe' ben ik de afgelopen dagen best sportief geweest. Ik heb gemountainbiket en vandaag deed ik wat ik het allerliefste doe, paardrijden. Dichtbij Sedona (zie foto's) klom ik op een paard. Hawaii was de naam van mijn nieuwe grote vriend en Dan was de man die mij de desert in nam. Dan was een echte cowboy. Zo noemde hij zichzelf ook. Een prachtige hoed, geruite blouse en de chaps met franjes maakten het plaatje helemaal compleet. Dat Dan een echte man is kun je zien aan zijn gebit. Nog maar drie tanden prijken in zijn mond en elke keer als de cowboy schaterlachte kon ik het niet laten om naar de overblijfselen te staren. Onderweg vertelde Dan me over het 'haunted' hotel verderop. Geesten die ronddwalen in de gangen van het voormalige ziekenhuis zorgen voor wat spannende verhalen. Dan zat er vol mee.
Het is nu bijna negen uur 's avonds en ik tel de uren af totdat ik dit shitty hostel in Flagstaff mag verlaten. Ik zal het niet inwisselen voor zomaar een stad, ik ga morgen namelijk naar Las Vegas! Het prachtige Arizona laat ik achter me en begin weer aan een nieuw avontuur.
P.S. Bedankt iedereen voor alle lieve en leuke berichtjes. Ik zal waarschijnlijk niet altijd reageren, maar ik lees alles! Superleuk om wat feedback op mijn verhalen te krijgen en te weten dat ik dit niet alleen als herinnering voor mezelf schrijf.
-
24 Mei 2016 - 22:34
Renske:
Ha die Lynn,
Wat geniet ik van het lezen van jouw avonturen! Stoer dat je een auto hebt gehuurd en zelf bent gaan rijden. Veel plezier en geluk ;) in Vegas. Je kijkt er je ogen uit.........Fijne tijd nog.
Groetjes, Renske
-
25 Mei 2016 - 09:21
Simone Grootveld:
Hi Lynn,
Wat een leuke verslagen schrijf je! En wat een avonturen zeg. Erg leuk om het te lezen.
Geniet verder in Vegas. Wij zijn er jaren geleden geweest, het is leuk om ook dat mee te maken.
Veel plezier! -
25 Mei 2016 - 22:26
Papa:
Ha mijn stoere meid,
Volgens mij zie ik zelfs blauwe lucht op de foto's, dus geen klachten meer over het weer zekers.
Maar wat een prachtige reis ben je aan het maken.
Ben natuurlijk wel een beetje jaloers als ik die mooie bergen zie.
Leuke verhalen ook, zo zijn we er toch ook een beetje bij.
Ik ben wel benieuwd of je ervaringen overeenkomen met het beeld dat je had van the States.
Nu... mama komt me halen voor een tv serietje.
Groetjes,
Vader -
26 Mei 2016 - 08:01
Nienke:
Wat ben je toch stoer! Knap zeg al die dingen zo ontdekken en zo'n hele autoreis alleen.
Vanaf nu zijn de rollen omgedraaid en kun jij voortaan dingen vragen hahaha
Ik hoop dat er snel weer een nieuw verhaal komt :)
Geniet in Las Vegas.
Ik ga maar eens aan het werk.
Liefs Nienke
-
29 Mei 2016 - 00:05
Ton Verdegaal:
Hoi Lynn!
Tof dat ik ook even door je reisverslagen heb kunnen browsen. Het ziet er geweldig uit en leuk en goed hoe je je ervaringen beschrijft. Dit is niet zozeer een reactie op dit bericht maar op alle 4. Zo te zien 'it makes your dreams come through'. Veel genoegen verders lieverd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
